Aλί μας που έτσι αλόγιαστα θυμώνουμε την Ήρα
κι' ακόμα ναν της βάλουμε περιορισμό ζητούμε
μ' αντριές μας και φοβέρες μας!
Σε αιώνιο διωγμό το δωδεκάθεο
Το δωδεκάθεο αποτελεί «γνωστή θρησκεία», η οποία μπορεί να λατρεύεται ελεύθερα στο πλαίσιο των αρχών και των νόμων που διέπουν την ελληνική πολιτεία. Αυτή είναι ουσιαστικά η απόφαση στην οποία κατέληξε το πρωτοδικείο Αθηνών, με αφορμή την αίτηση αναγνώρισης που υπέβαλε στα τέλη του 2005 το θρησκευτικό σωματείο «Ελλήνων αρχαιοθρήσκων ιερόν σωματείον» (ΕΛΛΗΝΑΙΣ). Κατόπιν αυτού και με βάση το άρθρο 13 του Συντάγματος όπου αναφέρεται ότι «Kάθε γνωστή θρησκεία είναι ελεύθερη και τα σχετικά με τη λατρεία της τελούνται ανεμπόδιστα υπό την προστασία των νόμων», ιερείς και θρησκευόμενοι δωδεκαθεϊστές βρέθηκαν χθες στον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας προκειμένου να πραγματοποιήσουν δέηση στο Ιερό της Ήρας. Ωστόσο η συμπεριφορά των αρμοδίων δεν ήταν σύμφωνη με το προαναφερθέν άρθρο του Συντάγματος αφού όχι μόνο δεν διευκόλυναν την τέλεση της δέησης αλλά την παρεμπόδισαν με την αιτιολογία της μη καταβολής αίτησης αδείας. Οι ιερείς των δωδεκαθεϊστών εξήγησαν στους αρμόδιους αλλά και στα αστυνομικά όργανα που κλήθηκαν ότι η υποχρέωση που έχουν προκειμένου να προβαίνουν σε λατρευτικές εορτές είναι να τις έχουν κοινοποιήσει στο ΥΠΠΟ, κάτι που έχει γίνει από τον Φεβρουάριο. Ακολούθησαν σειρά διαπραγματεύσεων από τη μεριά της αρχαιολογικής υπηρεσίας σχετικά με την ένδυση και την τέλεση της δέησης, όπου άλλες φορές επιτρεπόταν η ένδυση με χλαμύδες στον αρχαιολογικό χώρο αλλά όχι η τέλεση της δέησης και άλλες φορές επιτρεπόταν η τέλεση της δέησης αλλά όχι η ένδυση. Έλα όμως που η μεγάλη επιμονή στην ένδυση των ιερέων αποτελεί μια ακόμα παραβίαση του άρθρου περί θρησκευτικής ελευθερίας! Λέει λοιπόν το άρθρο 13 σχετικά με τους λειτουργούς: «Oι λειτουργοί όλων των γνωστών θρησκειών υπόκεινται στην ίδια εποπτεία της Πολιτείας και στις ίδιες υποχρεώσεις απέναντί της, όπως και οι λειτουργοί της επικρατούσας θρησκείας». Η επιμονή λοιπόν με την ένδυση των ιερέων αποτελεί προσβολή και λοιδορία αφού δεν έχουμε ακούσει ποτέ να γδύνουν και τους παπάδες πριν να μπουν σε αρχαιολογικούς χώρους. Η αχίλλειος πτέρνα της διαλεκτικής των υπευθύνων ήταν πως οι ιερείς των αρχαιοθρήσκων γνώριζαν τα συνταγματικά τους δικαιώματα κι έτσι οι τελευταίοι προέβησαν σε μηνύσεις με αυτόφωρη διαδικασία εναντίον της κας Χατζή, ενός αρχαιοφύλακα και της ταμεία η οποία αρνούνταν να εκδώσει εισιτήρια. Η κα Χατζή είχε μηνυθεί για παρακώλυση τελετής γνωστής θρησκείας και το Σάββατο όταν απαγόρευσε την τέλεση δέησης από τους δωδεκαθεϊστές και στην Αρχαία Ήλιδα.
Τώρα θα μου πείτε τι μας ενδιαφέρει εμάς η τέλεση ή όχι θρησκευτικών τελετών θες απ’ τους δωδεκαθεϊστές, θες απ’ τους χριστιανούς, θες απ’ τους μουσουλμάνους. Ποσώς μας ενδιαφέρει πλην του σημείου παραβίασης των συνταγματικών δικαιωμάτων. Όμως όλη αυτή η Κυριακάτικη αναμπουμπούλα, μου άφησε μια απορία: αν είναι ύβρις η τέλεση εορτών από αρχαιοθρήσκους σε ιερούς χώρους, η τέλεση της Ολυμπιακής Φλόγας όπου κάποιες χριστιανές μασκαρεύονται αρχαίες ιέρειες και καμώνονται ότι αναπέμπουν ύμνο προς τον Απόλλωνα, τι είναι; Αυτό δεν είναι ύβρις; Πολύ περισσότερο μάλιστα αν συνεκτιμήσουμε την παρουσία μεταξύ των επισήμων κατά την είσοδο της Ολυμπιακής Φλόγας στο στάδιο τόσο του Οικουμενικού Πατριάρχη όσο και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών –με τα ράσα τους παρακαλώ! Σ’ αυτήν την ύβριν μέχρι σήμερα δεν έχω ακούσει κανέναν να ψελλίζει αντιρρήσεις. Μήπως εσείς;
